نامه اول

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم

همه ما توفیق یافته‌ایم که در دوران حکومت دینی متولد شده و زندگی کنیم، دورانی که نام خدا و دین بر سر هر کوی و برزنی برده شده و جامعه و حاکمیت آن، دغدغه تحقق احکام الهی را دارند.
صحبت در شکوه و اهمیت این موضوع بسیار است که آن را به فرصت دیگری وا می‌گذارم، ولی آنچه می‌خواهم به آن اشاره کنم، نقش و وظیفه ما در این دوران است.
برخی از ما ممکن است با کمترین بهانه‌ای خود را از این مسئولیت جدا کنیم و بار آن را بر دوش دیگران قرار دهیم، ما که نبودیم! ما که کاری از دستمان بر نمی آید! ما هنوز تکلیف خودمان را هم نمی‌دانیم! ما که سنی نداریم! و… این‌ها برخی از این بهانه‌ها هستند، این در حالی است که کربلا صحنه بی‌بدیل زنان و مردانی است که کوچک و بزرگ، سیاه و سفید، آزاد و برده، فقیر و غنی خود را در قبال دفاع از دین خدا مسئول می‌دانستند.
اکنون من و شما هم در معرض این مسئولیت خطیر و مهم هستیم، طفره رفتن و میدان را خالی کردن آسان است، ولی با همه مشکلات و کم توانی‌ها، در میدان ماندن و مبارزه کردن، مرد میدان می‌خواهد.
امیر المونین علیه السلام ده ساله بودند که به پیامبر ایمان آوردند، در همان سن سال بود که بارها از کوه حراء با تمام سختی بالا می‌رفتند تا برای رسول خدا آب و غذا ببرند.
سیزده ساله بودند که در محفل میهمانی نزدیکان پیامبر که همه بزرگان مکه و قریش حاضر بودند، یکه و تنها حاضر شدند پیامبر خدا را یاری کنند و این شد که در همان نوجوانی رسول خدا ایشان را جانشین خود و رهبر مردم معرفی کردند.
یاری دین خدا و ولیّ خدا سن سال نمی‌شناسد، پس خود را آماده کنید، شما هم نوجوان و جوانی هستید که شکستن بزرگ‌ترین بت‌های عالم می‌تواند به دستان شما رقم بخورد.
زین پس می‌خواهیم پیرامون آداب نوجوانی و رسالت تمدنی آن با هم صحبت کنیم.

دفتر اول|مفتدر و متواضع ، فقظ برای خدا

نامه اول|رسالت نوجوانی

اللهم عجل لولیک الفرج